طبقه بندی مستقل از بیمار ضربان قلب با استفاده از روش بازسازی فضای فاز

تاکنون از روشهای بسیاری برای طبقه­بندی ­خودکار ضربان قلب استفاده شده است؛ اما تعداد بسیار اندکی از این روش ها در طبقه­بندی مستقل از بیمار کارایی مناسبی داشته اند. در این مقاله، تئوری بازسازی فضای فاز برای طبقه­بندی پنج نوع ضربان قلب (طبیعی، pvc، lbbb، rbbb و pb) در حالت مستقل از بیمار به کار رفته است. در روش اول و دوم ابتدا فضای فاز به دست آمده، مدلسازی شده و سپس با کمک طبقه­بند بیزین کلاسیک، طبقه بندی انجام شده است. در روش اول مدل ترکیبی گوسین و و در روش دوم مدل بین به کار رفته است. در روش سوم، از بازسازی فضای فاز مستقیماً برای تعلیم تخمین­زنندة شبکه عصبی با تأخیر زمانی استفاده شده؛ سپس طبقه­بندی بر مبنای کمینه خطای پیش­بینی، انجام شده است. نتایج هر سه روش در مقایسه با سایر روش­های طبقه­بندی مستقل از بیمار بهبود قابل توجهی داشته است. بهترین نتایج مربوط به روش اول است که صحت طبقه بندی 5/92% در حالت مستقل از بیمار را نشان می دهد.